Kasper (8) : Van tekenen word ik rustig

Kasper (8) : Van tekenen word ik rustig

Ik ging één uur in de week naar Marit. Ik vond het leuk. Soms ben ik een beetje druk en met haar deed ik dingen waar ik rustig van word. Aan het eind van het uur praatte mamma soms alleen met Marit, soms met mij erbij.

Dubbele kop (50 x 70 cm, pastelkrijt)

Kasper: Marit liet me dingen doen die ik goed kon. Ze schoof meestal een blad voor mijn neus en dan gingen we tekenen. Van tekenen word ik rustig. Ik ben best wel snel boos. Meestal loop ik dan weg. Maar als ik écht boos word, dan ga ik slaan. Ook mijn vriendjes. Ook Berry, mijn allerbeste vriend, daardoor hebben we best vaak ruzie. Je kunt deze tekening van twee kanten bekijken. Ik heb hem samen met Marit gemaakt. We zaten tegenover elkaar. We gingen tegelijk werken. Marit begon met tekenen en dan deed ik het na. Ik tekende een leeuw. En zij ook. Zij keek naar mij, ik keek naar haar. Moeder: Kasper heeft de neiging om op alle prikkels in te gaan. Hier werd zijn fantasie aangesproken en dat werkte heel goed. We merkten al snel effect. Kasper vond het zelf ook fijn om naar Marit gaan. Hij werd gewaardeerd voor wat hij deed. Er was aandacht voor wat hij te vertellen had.

 

Chris en Kas (50 x 70 cm, pastelkrijt)


Kasper: Mijn broer Christian wilde ook wel eens mee. Hij was nieuwsgierig naar wat ik daar deed. Hij wilde er ook een keertje bij zijn. We gingen ‘samenwerken’ oefenen, samen het vel delen. Chris en ik hadden allebei een cirkel getekend. Links ging ik tekenen, rechts mijn broer. We gingen er tegelijk aan werken. We gingen elkaars idee stelen. Ik maakte een kerstboom en Chris ook. Toen een paardje met een kindje in de buik. Toen dachten we, we gaan een mop tekenen. Het is bruin en het glijdt de berg af. Weet je wat het is? Hahaha, een skiwi. Die zie je onderaan de tekening, in het midden. Moeder: Marit en Kasper konden het zo goed met elkaar vinden dat het soms niet helemaal meer duidelijk was waarom hij ook alweer kwam. En daarom was zijn broertje er soms bij, om het drukke gedrag bij Kasper te triggeren en dan te kijken hoe je ermee kan omgaan.

 

Mengen (150 x 70 cm, plakkaatverf)


Kasper: Dit zijn drie hele grote vellen aan elkaar geplakt. Alle kleuren zijn helemaal gemengd. Roze is rood met wit, soms weinig, soms heel veel. Blauw is donkerblauw en lichtblauw door elkaar. Dat rode, daar zit een beetje zwart en beetje wit doorheen, zo blijft het mooi rood. Soms deed ik zelfs mengsels in mengsels. En dat donkergrijze? Dat zijn alle
kleuren door elkaar. Moeder: Ik ging tussendoor weg. En als ik terugkwam, dan gingen Marit en Kas vertellen wat ze gemaakt hadden en wat ze geoefend hadden. Dingen als de ruimte nemen, samenwerken, rustig luisteren en niet meteen alle impulsen volgen.

 

Haaientand (9 x 5 x 3 cm, speksteen)


Kasper: Het is van speksteen. Eerst heb ik er een stuk afgezaagd. En daarna heb ik de steen geslepen met een vijl. We deden er een soort botervet op, zodat ik het goed kon polijsten. Dan wordt het extra glad. Soms schoot het weg uit mijn handen. Ik vond het leuk om te doen. Marit was met een eigen steen bezig, een hele andere. En dan gingen we ondertussen samen kletsen. Ik heb er meerdere gemaakt. Christijan heeft ook een steen gedaan. Moeder: Er werd altijd gezegd dat Kasper geen concentratie had, maar hier heeft hij vier weken over gedaan. Hij is achter elkaar doorgegaan, echt een doorzetter. Deze haaientand heeft hij voor mij gemaakt, die staat op mijn nachtkastje. Heel bijzonder.

 

Denkwolken (50 x 70 cm, viltstift)


Kasper: Ik had een film gezien, Zootropolis, ik heb een eng stukje van die film getekend, en later heb ik dat stuk helemaal met goud overgeschilderd, tot je het niet meer zag. Dat hielp wel. Ik moest leuke denkwolken maken met lieve mensen, zoals opa Tom en opa Jopie; of Jesse en Guus mijn vrienden; of met de katten en honden die ik ken, zoals Banjer. En ook is er een wolk met de dingen die ik graag doe, zoals kaarten en voetballen. Als ik iets eng vind, moet ik aan die leuke dingen denken. Nu ben ik klaar bij Marit. Het heeft wel echt geholpen. Moeder: Zijn creativiteit is weer aangeboord, hij heeft nu meer kanalen om zich te uiten, in plaats van er meteen bovenop te springen. Hij speelt weer met lego, ook alleen op zijn kamer. Marit vond dat het tijd was om te stoppen, Kasper heeft alles in huis om het alleen te kunnen, zei ze.